2 januari 2017

Moedermenselijke gevoelens

Wat een dagen zijn dit! Het afscheid van R komt met rasse schreden naderbij en dat laat me zeker niet koud. Een half jaar naar Australië voor een DTS! Toch heeft het iets heel moois wat ik niet zou willen missen. Dwars door alle moedermenselijke gevoelens heen geeft het me weer een nieuw bewustzijn van het tijdelijke van ons bestaan hier op aarde. En dat we mee mogen gaan in Gods plan met de mensheid op een manier die me, als het echt goed tot me door zou dringen, zou laten duizelen. 
Praktisch gezien moet er nog wel het een en ander gebeuren en bespeur ik in deze zoon, die zo ontzettend op zijn vader lijkt, wat karakter betreft, ook wat eigenschappen die onmiskenbaar via mijn bloedlijn overgedragen zijn. Woensdag is de grote dag van vertrek, maar er is nog geen koffer gevuld...en überhaupt vraag ik me af waar dat ding is! 

Maar goed...laten we bij de dag leven! Gisterenavond gingen we bij de familie nieuwjaar wensen. 

foto van Lieneke van Vuuren-Overduin.

Zo ziet dat er dan uit... en als je goed kijkt, zie je hoe schattig S naar R kijkt. Ze is zich wel degelijk bewust van het feit dat hij een poos weg gaat, zo zat ze gisterenmiddag een hele tijd naast hem:

foto van Lieneke van Vuuren-Overduin.

Na het familiebezoek bleven alle vier de meiden logeren! Twee bij hun tante en twee bij opa en oma. Vandaag was het dus heel rustig en stil in huis en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik het heerlijk vind! Maar net zo heerlijk vind ik het om ze straks na het eten weer op te halen en ze vannacht weer allemaal in hun eigen bed te weten!

foto van Lieneke van Vuuren-Overduin.

Vanochtend ging ik wandelen, de zon scheen zo lekker! Ik nam een klein boekje mee en wilde langs het water even in het zonnetje genieten en wat lezen. Dit las ik en ik vind het zo'n mooie gedachte!

foto van Lieneke van Vuuren-Overduin.

Toen werd het toch een beetje koud en ben ik terug gegaan. En terwijl ik langs het water liep begon het ineens te regenen en te waaien, zó koud dat ik wel in één stap thuis wilde zijn! 

foto van Lieneke van Vuuren-Overduin.

En toen ik bijna thuis was, klaarde de lucht weer op!

foto van Lieneke van Vuuren-Overduin.

Zoiets heb je volgens mij ook alleen maar in Nederland!

Toen ik zo in de kou liep, bedacht ik wat ik vanavond op tafel zou zetten en kreeg trek in Chili Con Carne. Die ga ik nu klaar maken, fijne avond allemaal!



2 opmerkingen:

www.annderverhaal.nl zei

Wat een leuk fotoverslag en mooi dat boekje. Sterkte met afscheid nemen van R vandaag. Ik wens hem een gezegende tijd toe daar.

Lieneke van Vuuren zei

Dankjewel, lief van je, precies op die dag;)

Een reactie posten

Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.